دو ساعتی که به اندازه‌ی دو سال گذشت
تمام عمرِ من انگار در خیال گذشت

 -ببند پنجره‌ها را که کوچه ناامن است...
نسیم آمد و نشنید و بی‌خیال گذشت

درست روی همین صندلی تو را دیدم
نگاه خیره‌ی تو... لحظه‌ای که لال گذشت

- چه ساعتی‌ست ببخشید؟... ساده بود اما
چه‌ها که از دل تو با همین سؤال گذشت

...

گذشت و رفت و به تو فکر می‌کنم ـ تنها ـ

دو ساعتی که به اندازه‌ی دو سال گذشت

از غم رفتنت دیگه پاره شده بند دلم

خونه ی نو یار جدید مباركت باشه گلم

چه بی خبر،  جشن تو شد ، نگفتی كه منم بیام

باشه ولی من از خدا خوشبختیتو فقط می خوام

غم منو نخور دیگه ، قسمته و بازیچه هاش

اگه دوسم داری ، زندگیتو كن و دیگه به فكر من نباش

تو دفتر خاطرهام هنوزم اسمه تو تكه

حلقه ، عسل ، سفره ی عقد، مباركه مباركه

می خوام تو رو دعا كنم سنگامو با تو وا كنم

برای آخرین دفه تو چشم تو نگاه كنم

دلم می خواد تو روزگار، تو خوشی ها پر بزنی

تو نازو نعمت بمونی تا زیر غصه نشكنی

الهی دروازه ی عشق به روت همیشه وا باشه

به خاك و سنك دست بزنی الهی كه طلا  باشه

هوا سرد است..... من از عشق لبریزم

چنان گرمم ...
...
چنان با یاد تو در خویش سر گرمم ....

که رفت روزها و لحظه ها از خاطرم رفته ست!

هوا سردست اما من ...

به شور و شوق دلگرمم

چه فرقی می کند فصل بهاران یا زمستان است!

تو را هر شب درون خواب می‌بینم

تمام دسته های نرگس دی ماه را در راه می‌چینم

و وقتی از میان کوچه می‌آیی ...

و وقتی

قامتت را در زلال اشک می‌بینم ...

به خود آرام می‌گویم :دوباره خواب می‌بینم!

دوباره وعده‌ی دیدارمان در خواب شب باشد

بیا... من دسته های نرگس دی ماه را

در راه می چینم !!

یادم می آید گفته بودی ساده و کوتاه نویسی را دوست داری تقدیم به تو

ساده و کوتاه تنها همین ۲ کلمه : برگـــــــرد …….. دلتنــــــــگم …….